խոսքունք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խոս•քունք 

  1. Ակն՝ խոսելու ձև, խոսվածք ◆ Խոսքունքը անուշ է։ (Հրաչյա Աճառյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։