խոտորու

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խո•տո•րու 

  1. Ղարաբաղ՝ դատարկ, պարապ, փուչ
  2. (փխբ․) ոչ լրիվ, հինարի նման ◆ Խոտորու մարդ է։ (Հրաչյա Աճառյան)
  3. իզուր, պարապ տեղը

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։