Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խո•րա•ք(ը)•նին

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

նույնն է՝ խորազնին ◆ Այդ խորաքնին մարդը դադար չուներ։
հետաքրքրասեր ◆ Վարդը մի ռամիկ անուս գեղջուկ էր` խորաքնին, հարցասեր։ (Պերճ Պռոշյան)
խորաթափանց կերպով, խոր հետազոտելով ◆ Երիտասարդ զինվորականը խորաքնին դիտում էր շրջապատը։

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։