խոցելիություն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [χɔt͡sʰɛljutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ խոցելիութիւն

վանկեր՝ խո•ցե•լի•ութ•յուն 

Գոյական

1. խոցելի լինելը
2. (ռազմ․) պետության կամ զինված ուժերի անբավարար պաշտպանվածությունը այնպիսի գործողություններից, որոնք կարող են նվազեցնել նրանց պատերազմական կարողությունները, մարտական արդյունավետությունը կամ բացասաբար անդրադառնալ նրանց մարտնչելու կամքի վրա

Հոմանիշներ

1. տե՛ս արատավորություն, պակասավորություն

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր
էկոհամակարգերի խոցելիություն

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

• ֆրանսերեն՝ vulnérabilité
• ռուսերեն՝
• անգլերեն՝ vulnerability

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Մ․Խ․ Պողոսյան, Ֆրանսերեն-հայերեն ագրոէկոլոգիական և անտառագիտական տերմինների համառոտ բառարան (ՀԳԱ), Երևան, 2005 — 144 էջ։
• Արծրուն Խանջյան, Ռազմական տերմինների անգլերեն-հայերեն համառոտ բացատրական բառարան, Երևան, 2009 — 39 էջ։