խուժադուժական

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [χuʒɑduʒɑˈkɑn]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խու•ժա•դու•ժա•կան 

Ածական

1. վայրենի, բարբարոս, վայրենաբարո
2. խառնաշփոթ, խուլ, դեպքերով ու եռուզեռով լի ◆ Խուժադուժ կյանք։
3. անագորույն, անողոք

Հոմանիշներ

1. տե՛ս բարբարոս, վայրենի
2. տե՛ս դաժան, անողոք
3. տե՛ս խառնաշփոթ

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։