խուլինճակ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ խու•լին•ճակ
- Քղի՝ գլուխ սոխ, որի կողերին յոթ փետուրներ են խրում ի նշան մեծ պասի յոթ շաբաթների և մի նետ են ամրացնում սոխին․ մեծ պասին կախում են երդիկից ու շաբաթը մեկ փետուր պոկում․ պասը լրանալուց հետո Զատկին (խթումի օրը) ցած են բերում, իսկ սոխին խրած նետով փոքրերին վախեցնում են, որ ով պասին յուղալի բան կամ միս ուտի, խուլինճակն իր նետով կսպանի պասը խախտողին
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։