խուչկել
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [χut͡ʃʰˈkɛl]
վանկեր՝ խուչ•կել
- Կարին՝ նստել, շնթռել, անգործ՝ պարապ վեր ընկնել (նախատական) ◆ Խուչկե, զխտվե, տնկվե, չքվե։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։