խռովիչ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խ(ը)•ռո•վիչ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. խռովող, խռովք պատճառող
  2. խռովություն՝ անհանգստություն սերմանող

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. խռովեցուցիչ, վրդովիչ, հուզիչ, խռովուն
  2. տե՛ս խռովարար

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]