խռովվել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խ(ը)•ռով•վել 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բայ

  1. հուզվել, խռովքի մեջ ընկնել ◆ Բայց հոգիս հետզհետե ավելի էր խռովվում: (Մուրացան) ◆ Գարեգինը… զայրույթից խռովված՝ ճիպոտով խփեց ձիու փորին։ Սերո Խանզադյան ◆ Հայի հոգին սաստիկ խռովված էր իր հայրենի լեռների պես։ (Րաֆֆի)
  2. գրգռվել, վրդովվել ◆ Բազմությունը խռովվեց: Դերենիկ Դեմիրճյան
  3. (փխբ․) ալեկոծվել, փոթորկվել ◆ Ծավը խռովված էր։
  4. (փխբ․) փոթորկվել, տեղատարափ լինել, որոտալ (եղանակի մասին)
  5. (փխբ․) ապստամբվել, ընդվզել, զանգվածորեն բողոքի ելնել

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. ալեկոծվել, փոթորկվել, մոլեգնել, կատաղել, խախտել, խզել

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]