խսուր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խ(ը)•սուր 

  1. Մուշ՝ պակլասություն, արատ ◆ Հմլա կիսրոջ ի՞նչ կա խսուր: Բնս
  2. նույնն է՝ ղամար

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։