խտոր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խ(ը)•տոր 

  1. Լոռի, Ղազախ՝ գործ է ածվում * Խտոր ընկնել կապակցության մեջ. Մեկնվել, ընկողմանալ ◆ Հլա մտիկ տուր էն կողքի վրա խտոր ընկած տղին։ Հովհաննես Ճուղուրյան ◆ Թախտի վրա խտոր ընգավ, մխելի քնեց։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։