խտվտալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խ(ը)տ•վ(ը)•տալ 

  1. Կարին, Վան՝ խայտալ, խաղալ (վեր-վեր թռչկոտելով) ◆ Հորթը պասվին վրա խտվտա կը։ (Ձեռագիր)
  2. Համշեն՝ (խդվդալ) խտուտ գալ, խտղտանք զգալ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։