խրուխատ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խ(ը)•րու•խատ 

  1. Վան՝ չքնաղատես ◆ Ծի սկուն կյուկա, որ աստված էրկնուց իջէ էս խրուխատ քյաղաք շիներ ի, շատ աննման ի, շատ։ ԱՏՍ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։