ծալովի
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡sɑlɔˈvi]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ծա•լո•վի
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Ածական
- մասերը միմյանց վրա բերող՝ ծալվող կամ իրար մեջ հագցվող, հավաքովի ◆ Իր վրանում ծալովի աթոռի վրա փռվել էր Աբդուլլահ փաշան։ Սերո Խանզադյան ◆ Նա բերեց մի դույլ ջուր, ծալովի բաժակ և օճառ։ Գրքերից
Գոյական
- ծալծլված խմորից թխված խմորեղեն
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- ծալածո, ծալավոր, ծալծալ, ծալծու, ծալվող
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։