ծածկալեզու
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡sɑt͡skɑlɛˈzu]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ծած•կա•լե•զու
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Գոյական
- ծածուկ՝ շրջապատի համար անհասկանալի մնալու համար օգտագործվող լեզու, որ հորինում են ընդհանուր լեզվի բառերին հնչյուններ ավելացնելով◆ Մենք ասլացույց ունենք մեր ծածկալեզու (Ղազարոս Աղայան)
- ընդհանուր լեզվի բառերն իմաստափոխելով, ինչպես և սարքովի բառերով հորինված պայմանական «լեզու», որ օգտագործում են հասարակությունից մեկուսացած ապադասակարգայնացած տարրերը, այլև ընդհատակում գործող խմբավորումները և կազմակերպություններ◆ Ապազգայնալյած տարրերի ժարգոնը ի տարբերություն վերնախավերի ժարգոնների Հաճախ աչքի է ընկնում պայմանական արտահայտություններով ու տերմիններով, որի պատճառով էլ Հաճախ ՛՛ծածկալեզու՛՛ անունով է կոչվում Դասագիրք։
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- ծեքալեզու, ժարգոն
- գողալեզու
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։