ծամդակ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡sɑmˈdɑk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ծամ•դակ
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Գոյական
- բույսերից և այլ նյութերից ստացվող մածական խեժ, որ օգտագործում են ծամելու համար, մաստակ
- (փխբ․) մեկից չպոկվող՝ ձեռք չքաշող մարդ, ձյութ
Հոմանիշներ[խմբագրել]
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | ծամդակ(ը) | ծամդակներ(ը) |
| Սեռ. | ծամդակի | ծամդակների |
| Տր. | ծամդակի(ն) | ծամդակների(ն) |
| Հայց. | ծամդակ(ը) | ծամդակներ(ը) |
| Բաց. | ծամդակից | ծամդակներից |
| Գործ. | ծամդակով | ծամդակներով |
| Ներգ. | ծամդակում | ծամդակներում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ[խմբագրել]
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։