Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ծա•մուկ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Զեյթուն՝ Բազմաճյուղ ծամերի ծայրերին կապելու, հյուսելու ծոպավոր ժապավեն։
Մուշ՝ ծամույք
Պոլիս՝ Սեբաստիա՝ Ծնոտ, կզակ ◆ Շողինքոտ ծամույք (Թլկատինցի)
Ծամբած բան, մեկի ծամածը։
Ծամված բան մեկի ծամված բան։ ◆ Մարը իր ծամուքը երեխին բերանը կտանի։ (Հ․Տեր-Հակոբյան)
Ուտելու բան
Բամբասանքի նյութ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։