ծանծ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [t͡sɑnt͡s]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ծանծ

վանկեր՝ ծանծ 

Ստուգաբանություն

Թերևս ծեծ բառի ռնգայինով և այլ ձայնավորմամբ ձև է, բայց հնդեվրոպական ծագման վարկածը խիստ կասկածելի է։ Բավարար չափով համոզիչ չէ նաև կովկասյան (վրացական) ծագման վարկածը՝ ĵenĵa «ծեծել», enĵi «խծուծ»։

Գոյական

1. ցորենի ու վարսակի հատիկի կեղևը, խզուզ

Հոմանիշներ

1. (ժղ․) կճեպ, փոճոկ
2. խզուզ, կոթինք, խզուռ

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր
ծնծոց

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։