Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ծան•րա•շեշտ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

ծանր շեշտով արտասանված՝ ասված, լուրջ տոնով ասած՝ արտասանված ◆ Այնտեղ խոսում էր մայրական սրտի օրհնանքը խաղա, հոր պատգամը՝ ծանրաշեշտ որպես կռանը սալին։ ◆ Ես վանք չեմ մտնի …մի անգամ էլ կրկնեց նա ծանրաշեշտ։
ծանր՝ լուրջ շեշտով՝ լուրջ տոնով խոսող՝ արտասանող

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։