ծառիկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (կնչ․) մինչև 5 (7) մ բարձրության հասնող միաբուն կամ բազմաբուն, ցածրաճ ծառ (նշենի, տխլենի, դժնիկ, սզիներ, տանձենու որոշ տեսակներ)


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ժ․ Հ․ Վարդանյան, Հ․ Յա․ Սայադյան, Անտառագիտական և կանաչապատման տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Երևան, «ՀՀ ԳԱԱ բուսաբանական ինստիտուտի հրատարակչություն», 2008 — 338 էջ։