ծափք
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [t͡sɑpʰkʰ]
վանկեր՝ ծափք
- Պապեն՝ մի ծայրը ծեծված և ձեթի մեջ փաթաթված փայտ, որ իբրև կերոն վառում են տյառնընդառաջի ժամանակ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։