Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ծի•ծա•ղա•խիտ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

ծիծաղուն, ծիծաղալից ◆ Ծիծաղախիտ Վանա ծովի Փոքրիկ գյուղից առափնյա՝ Ծովն է մտնում գաղտագողի ամեն գիշեր մի տղա։ Հովհաննես Թումանյան
(փխբ․) վետվետուն, վճիտ ու լուսափայլ ալյակներով ծփացող ◆ Ծիծաղախիտ ծով։ ◆ Ոմանք մի ծով ◆ ծիծաղախիտ , Ոմանք էլ չար հողմի նման Խուժելով ճամփա են հարթում։ Մ Մարգ
(փխբ․) լուսապայծառ, լուսափայլ, պայծառ ◆ Ծիծաղախիտ արև։ ◆ Հիրավի, ինչպիսի հաճույք, գնալ ու մագլցել այդ ապառաժներն ի վեր, թավի

կանաչության, ծիծաղախիտ արևի ողողման մեջ։  Վրթանես Փափազյան

(փխբ․) կենսախինդ, կենսուրախ կյանքով ու խնդությամբ տոգորված` համակված ◆ Ծիծաղախիտ երգեր։
ուրախ, խինդով` ուրախությամբ լցված` համակված

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ светозарный (ru) ‎(svetozarnyj), лучезарный (ru) ‎(lučezarnyj), весело (ru) ‎(veselo) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։