կաժա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կա•ժա 

  1. Սիպ՝ արժե, վայել է, արժանի է ◆ Համա կաժա քու լաճ, աստված պախի։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։