կալատակ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ կա•լա•տակ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. կալի թեղի տակ մնացածը, տականքը, շեղջի մնացորդ ◆ Բան չըմնաց խեղճ ռամիկին, լոկ ծեղ ու կուտ կալատակին։ (Ավետիք Իսահակյան)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. կալատականք (գյուղտնտ․)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]