կածղտել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կած•ղտ•ել 

  1. կայծեր արձակել, պեծպեծին տալ:◆ Այնպես զարկեց, որ աչքերս կայծկլտեցինː (Ձեռագիր) ◆ Ցոլցլալ, շաղշողալ:Ցոլցլալ, շաղշողալ:Աստղերը երկնքում կածկլտան կըː (Ձեռագիր)
  2. Կաղապար:բռբռԿայծակ երևալ, փայլատակել:◆ Երկինքը կաըծկլտե կը։ կերևալ, օր թոն պիտի քարː (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։