կակուղիկ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ կա•կու•ղիկ
- Պոլիս, Սեբաստիա՝ փափուկ ◆ Կակուղիկ բարձ (Հրաչյա Աճառյան)
- քնքուշ., մեղմ համոզկեր ◆ Շատ կակուղիկ կխոսի բայց միտքը գեշ է։ (Հրաչյա Աճառյան)
- Պոլիս՝ փափլիկ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։