կամակատարություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɑmɑkɑtɑɾutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ կամակատարութիւն
վանկեր՝ կա•մա•կա•տա•րութ•յուն
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Գոյական
- կամակատար լինելը ◆ Հաջի Միսաքի կամակատարությունը և նրա պատրաստակամությունը ամեն մարդու օգնելու մեջ, նրան սիրել էին արել բոլորը ծանոթներին։ (Րաֆֆի)
- կամակատարի արարք վարքագիծ
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- հաճկատարություն, հաճոյակատարություն, արբանեկություն, (հնց․)՝ կամարարություն, կամահաճոյություն տե՛ս հնազանդություն ◆ Հարսը ամենայն կամակատարությամբ ցույց էր տալիս իր ծառայությունները։ (Րաֆֆի)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։