կամարձակ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ կա•մար•ձակ 

Ածական

  1. (նորբ․) Ինքնուրույն արձակված՝ ազատված։ կամարձակ հյուսեր ◆ Թրգմ.

Աղբյուրներ[խմբագրել]