կանգնեցնել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [kɑŋɡnɛt͡sʰˈnɛl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ կանգ•նեց•նել 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բայ

  1. մեկին ստիպել կամ օգնել ոտքի ելնելու, ոտքի վրա բարձրացնել
  2. ոտքի վրա կանգնած անշարժ պահել ◆ Հրապարակի մի կողմում կանգնեցրել էին այն գերիներին, որոնք մերժել էին կրակին երկրպագություն տալ։ (Րաֆֆի)
  3. դնել, պահել, զետեղել, որևէ տեղում պահել ◆ Մեքենան կանգնեցրեց ծածկի տակ։
  4. խոչընդոտներ հարուցել, արգելել, կասեցնել ◆ Ամենուրեք նրանց կանգնեցնում էին անհաղթահարելի սառցապատերը և ճեղքվածքները։ Տենցինգ
  5. երկայնությամբ դեպի վեր դարձած՝ հավասարակշռության մեջ դնել
  6. որևէ բանի կանգնած՝ ուղղահայաց դիրք տալ, կանգնած վիճակում որևէ տեղ ամրացնել, տնկել, ցցել
  7. որևէ բանի գործողությունը՝ աշխատանքը դադարեցնել
  8. որևէ բանի) շարժումը՝ ընթացքը կանգ առնել տալ՝ դադարեցնել ◆ Նախասենյակում կանգնեցրեց նրան։ ◆ Հեծվորը … կանգնեցնում է ձին։ Ստեփան Զորյան ◆ Շոֆերին խնդրեց մեքենան կանգնեցնել: Սերո Խանզադյան
  9. որևէ մեկին հետ պահել որևէ գործողությունից՝ մի բան կատարելու դիտավորությունից
  10. կառուցել, կերտել, բարձրացնել (շենք, կոթող, հուշարձան) ◆ Ես մոնումենտ կանգնեցրի ինձ համար դժվար մի դարում։ Եղիշե Չարենց
  11. (խսկց․) ուժի բերել, զորացնել, ուժերը վերականգնել
  12. (փխբ․) ոտքի հանել, մի բանի հրահրել՝ դրդել ◆ Ամբողջ ժողովուրդին կանգնեցրեց պայքարի իր կոչով։
  13. բարձրացնել, պարզել ◆ Կանգնեցնում եմ բազուկդ ահա։ (Ավետիք Իսահակյան)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. բարձրացնել, վեր կացնել, վեր հանել, ոտքի հանել

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]