կանձիկ-մանձիկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [kɑnd͡zik mɑnˈd͡zik]

վանկեր՝ կան•ձիկ-ման•ձիկ 

  1. Վան՝ գանգևամազ
  2. կոտրատվելով շարժվելը, նազելը, սիգելը

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. Կանձիկ-մանձիկ գալ, Կոտրատվել, նազանքով շարժվել ◆ Աղջիկը կանձիկ-մանձիկ էր գալիս։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։