կանոնիկացվել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɑnɔnikɑt͡sʰˈvɛl]
վանկեր՝ կա•նո•նի•կաց•վել
Բառակազմություն[խմբագրել]
Բայ
- (նորբ․) (եկեղ․) եկեղեցու կողմից իբրև կանոն ընդունվել, սրբեցվել, սրբերի դասին կարգվել, սուրբ համարվել ◆ Թերևս սրանով է պայմանավորված մի մոտեցում, որի սկզբունքով պատկեագրությունն աստիճանաբար կենտրոնանում էր Մարիամի, Քրիստոսի առաքյալների, կանոնիկացված սրբերի կերպարների շուրջ։ -Լրաբեր
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։