կապկերես
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [kɑpkɛˈɾɛs]
վանկեր՝ կապ•կե•րես
- կապիկի դեմք ունեցող, տգեղ ◆ Ինքը նաչալնիկին ա գալու, չեկողի մերը կլացացնեն, - գյուղն ընկած ձայն էր տալիս կապկերես քաչալ գզիր Ցակոն։ (Պերճ Պռոշյան)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։