կառավաթ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կա•ռա•վաթ 

  1. Կարին՝ մահճակալ ◆ Մովրովն իր բակի դռան մեյդանումն իր կառավաթը դնիլ ա տալիս ու թեք ընկնում ձգվում։ (Պերճ Պռոշյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։