կարգադիր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ կար•գա•դիր 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. իրեն հանձնարարված գործի համար պատասխանատու և անմիջականորեն այդ գործը ղեկավարող՝ կարգադրող (անձ)

Ածական

  1. կարգադրելու իրավունք ունեցող, կարգադրող
  2. կարգադրություն պարունակող՝ հանդիսացող

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. կարգադիր լինել, կարգադրել

Աղբյուրներ[խմբագրել]