դաժան, անկարեկից ◆ Ժայռի պես կարծր սիրտ ուներ, հարվածում էր երեխաների ուղիղ երեսներին, քթերը արյունոտում ու ծիծաղում, երբ նրանք ցավից ճչում էին։ (Վիլյամ Սարոյան)◆ Որքան կարծր է օրենքին սիրտը ամեն տեղ, երբ կելլե աղքատ մարդոց դիմաց։ Վահրամ Մավյան◆ Լացի և մորմոքվելու ձայները ոչինչ չէին ազդում նրա կարծրացած սրտի վրա։ (Մուրացան)
անդրդվելի ◆ -Խորհրդածու ատեն չէ հիմա, ըսավ Վարդան դիմացեն, բժիշկ մարդու կարծրացած իր սրտով։ Վահրամ Մավյան
անհաղորդ ◆ -Տո՛րք,-ասաց արքան,-ես չեմ հավատում, / Որ սեր ունենաս քո կարծր սրտում։ (Ղազարոս Աղայան)◆ Նա հին զինվոր էր, զինվոր կոշտ և մաքուր սրտով։ Մինչև այդ հասակը նա դեռ պահպանել էր յուր վաղեմի քաջազնական հոգու թարմությունը։ (Րաֆֆի)
հոգով տոկուն ◆ Տեր Բարթողը կարծր սիրտ մը ուներ․․․ ան շատ մահ տեսած էր, բայց հուզումեն կը դողար տուն վերադարձի միջոցին։ ՏԶ ◆ -Թո՛ւհ, դուք էլ նրա անունն եք հանել, թե Փաֆլկը ճարտար ձեռք ունի, կարծր սիրտ։ ՍտԱլ․
