կարմնջակ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կար•մ(ը)ն•ջակ 

  1. Շիրակ, Խարբերդ, Ալաշկերտ, Մուշ՝ ջրաղացի երկու երկնաքարերի մեջտեղը դրված մրճաձև երկաթներ կամ փայտ, որն արգելում է քարերին իրար շփվելով մաշվելը
  2. Արարատյան՝ փայտի ձող, որ մի ծայրով ամրացված է ջրաղացի հացահատիկով լցված խողովակաձև փայտյա ամանին՝ կրիճակին, իսկ մյուս ծայրը չախչախի գլխի հետ հենվում է պատին և չախչախից ցնցվելով, ինքն էլ ցնցում է կրիճակը, որտեղից և երկանաքարերի արանքն են թափվում հատիկները

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։