կարուք-կարկատուք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [kɑɾukʰ kɑɾkɑˈtukʰ]

վանկեր՝ կա•րուք-կար•կա•տուք 

  1. Սեբաստիա՝ կարելու՝ կարել-կարկատելու գործ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։