կժկուն
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ կ(ը)ժ•կուն
- Վան՝ ձայն արձակող (կժի մասին)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- կժկուն տալ
- կժի ձայն արձակել
- Վան, Պապեն՝ գոռալով մեկի վրա հարձակվել
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։