կնեթա
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ կ•նե•թա
- սրմացու
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- կնեթեն կտրիլ – սերմացու ոչնչացնել՝ ջնջել՝ վերացնել, վերջ տալ (փխբ․) ◆ Տըկյա ծեր Սասունանի վրան, ծեր ասկի կնեթան կնեթան կտրի։ (Միսաք Մեծարենց)
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։