կոթի

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կո•թի 

  1. միայն * կեշ-կոթի
  2. Ասլանբեկ՝ կապակցության մեջ:Քոսոտ, բորոտ։
  3. Գարշելի, զզվելի, անամոթ։ ◆ Քելե կընե, կեշ-կոթի: (Ներսես Մկրտչյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։