կոլել
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ կո•լել
- Համշեն՝ կրակ ածել, վառել։ ◆ Գըրագ կոլից: (Ձեռագիր)
- կծու բանով բերանն այրել, կծկծացնել։ ◆ Բիբեռը պերոնը կոլից: (Ձեռագիր)
- հրդեհել ◆ Անու տունը կոլեցին: (Ձեռագիր)
- վշտից սիրտը կսկծալ ◆ Դըղին դայդը սիգը կոլլից: (Ձեռագիր)
- Մալաթիա, Խարբերդ, Բալու, Մուշ, Սասուն՝ ջուրը կուտակվել փոս տեղերում, լճանալ։
- ցնդել
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։