կոնդախ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կոն•դախ 

Մոկս՝

  1. խանձարուր, բարուր, նորածին երեխային փաթաթելու շոր ◆ Ձենով Օվան Դավիթ կոնտխի մեջ փաթութեց, օրոխկեց մոտ Մսրա Մելիքի կնիկ։ Ահ
  2. երախակալ
  3. հրացանի կոթ ◆ Կունդախով զարկիցե։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։