կոնսիստենցիա

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [kɔnsistɛnt͡sʰˈjɑ]

վանկեր՝ կոն•սիս•տեն•ցիա 

Ստուգաբանություն

< консистенция < լատ․ consistere գտնվել

Գոյական

1. (մսնգ․) կազմություն, համակազմվածք
2. խտության՝ կարծրության՝ թանձրության աստիճան

Բացատրություն

1. (ֆզլգ․) տե՛ս խտաստիճան
2. (ջրբերկ․) տե՛ս կավային գրունտի թանձրություն

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։
• Սիլվա Ամիրյան, Արտաշես Մարտիրոսյան, Ֆիզիոլոգիական տերմինների հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն բառարան-տեղեկատու (ԵՊՀ հրատարակչություն), Երևան, 2013 — 704 էջ, ISBN 978-5-8084-1819-6։
• Հովհաննես Մակարյան, Կիմ Աբելյան, Անասնաբուժական կլինիկական տերմինների բացատրական բառարան, Երևան, «Ստամպա», 2002 — 256 էջ։
• Ավետիսյան Վ․Ա․ և ուրիշներ, Ջրաերկրաբանական և ինժեներաերկրաբանական ռուս-հայերեն բացատրական բառարան (Գիտություն), Երևան, 1995 — 351 էջ։