կոռնակ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ կոռ•նակ
կոռնակ1
[խմբագրել]- Նոր Բայազետ, Սիփան, Վան՝ տավարի աղբը՝ կուն ձմռանն ու գարնանը կուտակելու տեղը, որտեղ ոտներով կուն տրորելով՝ տափակեցնում են և մայիսի վերջին բահով կտրում ու աթար պատրաստում ◆ Կողողը տրիր ի կոռնակի վրան։ (Մանվել Ասատրյան)
- մի տեղ կուտակված ու տափակացրած տավարի կու ◆ Կոռնակից մի շերտ կտրեց։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
- փողոց թափված թրիք, անասնաղբ, որ անցորդներից կոխորտվելով ամրանում է
- ընդհանրապես կու
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- կոռնակ կտրել - տավարի աղբից աթար՝ վառելիք պատրաստել ◆ Քելե էրթանք կոռնակը կտրենք: Սահակ Ամատունի
կոռնակ2
[խմբագրել]- շան լակոտ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։