հասարակության իր վարքագծով ապականված, անուղղելի, կործանված անդամ ◆ Լինում է այնպես, որ խմիչքը գայթակղեցնում է մարդուն։ ․․․ Հետո կոլեկտիվը «կորած մարդուն» գործուղում է Երևանի հանրապետական նյարդա-հոգեբուժական դիսպանսեր։ «Եր․» ◆ Հին վերքերըս էն վախտըն ինձ կու մաշին, / Յիփ դոստիրըն ինձ մե կորած մարթ հաշվին։ (Սայաթ-Նովա)
