կուն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կուն 

  1. Գանձակ՝ գործ է ածվում կապակցության մեջ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. կուն անել - թոնրի կրակը մի կողմ հավաքել, որ հացըչվառի

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։