կսա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կ(ը)•սա 

  1. Վան՝ պատմություն, զրույց, հեքիաթ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. կսա անել
    1. պատմել
    2. հայտնել, տեղեկացնել ◆ Մեր պապիկ Խայկին կսա արեք մեր ցավեր։ ԱՏՍ ◆ Ամեն մեյ ուր կլխու կյացած կսա կանի: (Ձեռագիր)

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։