կրոնահալած
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɾɔnɑhɑˈlɑt͡s]
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Ածական
- կրոնը հալածող ◆ Հակակրոն ու կրոնահալած ժամանակը բանաստեղծին չէր թույլ տվել հիշելու աստվածազարմ Հիսուսի անունը, բայց նա հիսուսացրել էր Կոմիտասին։ Լևոն Միրիջանյան
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Ա․Ս․ Գալստյան, Նոր բառեր, Պրակ Գ, Երևան, «Ասողիկ», 2017 — 158 էջ։