հալևորիլ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ հա•լե•վո•րիլ 

  1. Սեբաստիա՝ ծերանալ ◆ Ինքս ութսուն տարեկան հալևորված մարդ եմ։ (Խաթաբալա)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։