հանիչք
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [hɑˈnit͡ʃʰkʰ]
վանկեր՝ հա•նիչք
- Վան՝ ոսկերչական գործիք, որի վրա դնում են արծաթե թերթը և մուրճով հարվածելով կտրում հանում են դրամի մեծությամբ կլոր կտորներ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։